Alonzo Engwanda, de pitbull van FC Utrecht
In dit artikel:
Alonzo Engwanda (22) heeft in korte tijd een onmiskenbare indruk gemaakt bij FC Utrecht. De uit Charleroi afkomstige middenvelder, zoon van een Congolese vader en Belgische moeder, kreeg dit seizoen in Stadion Galgenwaard al een spandoek met zijn bijnaam El Chapo — in Utrecht een compliment voor iemand die klein van stuk is maar het middenveld domineert. Supporters noemen hem ook wel de “pitbull” vanwege zijn felheid in duels.
Engwanda begon al op vijfjarige leeftijd bij Anderlecht, waar hij jarenlang in het jeugdvoetbal en later bij RSCA Futures speelde. Omdat een doorbraak in het eerste elftal uitbleef, koos hij — samen met zijn familie — voor een nieuwe stap. Die keuze leidde deze zomer naar FC Utrecht, waar hij sneller dan verwacht een basisplaats veroverde. De integratie werd vergemakkelijkt door teamgenoten als Anthony Descotte, maar vooral door zijn focus en werklust.
Zijn spel kenmerkt zich door hoge spelintelligentie, anticipatie en fysieke weerbaarheid. Ondanks zijn geringe lengte blijft hij meestal overeind in duels en wint hij veel balbeheersing door slim positie kiezen en juiste timing. Trainer Ron Jans prijst zijn leergierigheid en vergelijkt hem met een jonge Hancko: opvallend ontvankelijk bij video- en tactische besprekingen. Jans zegt ook dat Engwanda fel maar zelden gevaarlijk hard speelt.
Familie speelt een grote rol in zijn ontwikkeling; Engwanda draagt een tatoeage met het woord “Family” en benadrukt de steun van zijn ouders en zijn jongere broer Nunzio. Voordat voetbal alles werd, beoefende hij ook basketbal en breakdance, interesses die nog altijd terugkomen in zijn vrije tijd.
Sportief kende hij een glansrijke zomer: Utrecht behaalde uitzeges in voorronden in Bosnië en Herzegovina, Zwitserland en Moldavië en staat nu voor een Europese groepsfase. Engwanda kijkt uit naar wedstrijden tegen grotere clubs (hij noemt Real Betis als aantrekkelijk affiche) maar blijft nuchter: het doel is resultaten boeken, niet romantiseren. Zijn drijfveer is helder en simpel: hij wil het middenveld beheersen en nooit opgeven — een karaktertrek die zijn bijnaam en rol bij FC Utrecht onderstreept.