Frans van Seumeren: 'De revanchegevoelens in Mostar zaten bij mij heel diep'
In dit artikel:
Frans van Seumeren, sinds 2008 grootaandeelhouder en met ruim vijftig procent eigenaar van FC Utrecht, blikt terug op een memorabel 2025. Het seizoen leverde de club een vierde plaats in de Eredivisie op, een persoonlijk puntenrecord volgens Van Seumerens eigen meetlat en voor het eerst sinds lange tijd weer Europees voetbal in de groepsfase van de UEFA Europa League. Voor hem is de club meer dan een investering: “Het is mijn kindje”, zegt hij, en die betrokkenheid blijkt uit zijn dagelijkse betrokkenheid bij bestuur, supporters en wedstrijden.
Van Seumeren (75) leeft nog volop, reist veel met zijn vrouw Gonnie en is nog dagelijks actief voor de club: van tribunebezoek tot telefoontjes met directie, mede-aandeelhouders en fans. Hij geeft toe een slechte verliezer te zijn, maar geniet intens van successen. Voor 2025 noemt hij twee hoogtepunten: de 4-0 zege op Ajax in Stadion Galgenwaard — een wedstrijd waarin Utrecht maar bleef doordrukken en hij zich versteld voelde (“Dit kan toch niet waar zijn?”) — en de knappe competitiestart, onder andere een overwinning bij Feyenoord in januari. Zijn persoonlijke richtlijn voor een goed seizoen is 51 punten; hoger dan dat betekent volgens hem echt uitzonderlijk presteren.
De Europese campagne bracht Utrecht naar voorrondes tegen ploegen uit Moldavië, Zwitserland en Bosnië-Herzegovina. Van Seumeren vertelt graag over de unieke ervaringen onderweg: van een eenvoudig sportcomplex in Nisporeni tot een bezoek aan een enorme ondergrondse wijnkelder — volgens hem de grootste ter wereld met naar verluidt anderhalf miljoen flessen in zo’n 120 kilometer aan gangen. Sportief schakelde FC Utrecht FC Sheriff Tiraspol en Servette uit, waarna de confrontatie met Zrinjski Mostar extra beladen was vanwege een pijnlijke uitschakeling in het verleden. Deze keer lukte de revanche en daarmee de plaatsing voor de groepsfase, iets waar Van Seumeren en vele supporters zich graag voor inzetten; vakanties worden afgestemd op het wedstrijdschema en fans volgen de club massaal door Europa.
Hoewel hij trots is, ziet Van Seumeren ook duidelijke uitdagingen. Financiële stabiliteit noemt hij de grootste opgave: een sluitende begroting blijft prioriteit en soms betekent dat lastige keuzes. Een concreet voorbeeld was een mogelijke transfer van Souffian El Karouani naar Rusland, die niet doorging omdat aandeelhouders en raad van commissarissen kozen voor morele overwegingen boven een lucratieve verkoop. Daarnaast is er druk om door te groeien sportief en organisatorisch: wisselingen in de directie en het grotere programma vragen om continuïteit en slimme oplossingen.
Toch is zijn vertrouwen in de leiding en staf groot. Hij prijst de bezieling van supporters en het volle stadion, en hamert erop dat het doel moet zijn om Europees voetbal structureel te halen, niet incidenteel. Voor Van Seumeren maakt FC Utrecht een belangrijke sociale en culturele rol in stad en provincie — iets wat hem persoonlijk raakt wanneer hij door Woerden of Utrecht loopt en reacties op de club hoort. Als alles meezit, hoopt hij in 2026 net zo’n seizoen te beleven zodat hij met zijn vrouw onbezorgder door de stad kan lopen.
Kort samengevat: 2025 leverde FC Utrecht sportieve vooruitgang, Europese glans en bijzondere reisverhalen op, terwijl de club voor financiële en organisatorische keuzes blijft staan. Van Seumeren blijft enthousiast en betrokken, gedreven door de wens Utrecht blijvend op dat hogere niveau te zien functioneren.